ஆயிரமாயிரம் கேள்விகளையும்
அடுக்கடுக்கான வலிகளையும்
கொந்தளித்து கொட்டும் வார்த்தைகளையும்
இதயம் கனத்து இமையோரம் கசியும் கண்ணீரையும்
இதழ் கடித்து இறுக்கமாக காத்து வைத்திருக்கிறது
எனது மௌனம்...
நீ வேண்டும் என்பதற்காக மட்டுமே…♥
பார்க்க பார்க்க
பார்வை பரிதவிக்கிறது..
படிக்க படிக்க
மனம் மரித்துப்
போகிறது..
உணர உணர
உள்ளம் உடைந்து
போகிறது…
நினைக்க நினைக்க
நெஞ்சில் வலியெடுக்கிறது…
நானில்லாத உன்
எழுத்தை எண்ணியல்ல..
உன்னகம் தொட்ட
முதல் பெண்ணென்ற
என் அகந்தையை..
கற்பனையில் என்
காதலை கட்டி.
வைத்த கர்வத்தை..
உன...
ஆளை உள்ளிழுக்கும்
ஆழிப்பேரலைகளையும்
யாரும் காணமுடியாத
அடியாழங்களையும்
பொங்கிப் பெருகும்
பெருவெள்ளத்தினையும்
தன்னுள்ளே கொண்டிருந்தாலும்
அமைதி காக்கும் இக்கடல் போல்..
நானும்...
அணுவணுவாய் உயிர்
குடிக்கும் உன் ஞாபகங்களையும்
வெடித்துச் சிதறி சீறிவரும்
உன்மீதான என் நேசத்தையும்
உயிரின்...
அஞ்சி நடுங்காதே
அன்புச் செல்வமே
உதிரத்தை உணவாக மாற்றும்
வல்லமையை என்னுடலுக்குத்
தந்த இறைவன் ...
வாடும் உயிர்களின்
வற்றிப் போன
வயிற்றுக்கு வஞ்சனை
செய்யாத மனித மனங்களைப்
படைத்திருக்கலாம்...
நீ முட்டி மோதினாலும்
அமுதூறாத முளைகளை
வெட்டியெறியவே தோன்றுகிறதடா..
அன்னமிடவில்லை
என்றாலும்...
சுகமான போர்வைக்குள்
ஆழிப்பேரலையென
சுருட்டிக் கொண்ட
உன் அணைப்புக்குள்...
அன்பெனும் மஞ்சத்தில்
உன் நெஞ்சம் சாய்ந்து...
என் மூச்சுக் காற்றில்
உன் சுவாசம் கலந்து..
இதமாய்த் தலைகோதும்
இறுக்கமான காதலுடன்...
இமைபிரியாத கனவுடன்...
விடியாத ஓரிரவு போதுமடா...♥