அழகனே

[jananisri srinivasan]

அழகனே

உலகத்தின்
பாஷைகளை எல்லாம்
உள்வாங்கி ஒலிவடிவமிட்டாலும்

உருகும் உள்ளத்தின்
உணர்வுகளை கலங்கும்
கண்ணீரில் சேர்த்து
உயிரைத் தாங்கி நிற்கும்
என் கண்களின் மொழிகள்
புரியவில்லையா உனக்கு...

உன் இறுகிய அணைப்பிற்குள்
துடிக்கும் இதயத்தின் ஓசைறியும்
ஆசையைக் கூறிட..

உடற்கூறுகளை ஒட்டுமொத்தமாய்
இயக்கி இருகரம் விரித்து
அழைக்காவிடினும்..

அங்க லாவண்யங்களை எல்லாம்
குழைத்துப் பூசி நிற்கும் மோகன
இமைகளின் அழைப்பு
புரியவில்லையா உனக்கு.

மத்தகாசமாய்
மனத்தினை நிறைக்கும்
மன்னவனின் மாசற்ற
நினைவுகளால் அனலெனப்
பற்றி எரியும் என்னின்
அணுக்களை அள்ளிஎடுத்து..

பாயும் விழிகளில் பரவசமாய்
படரவிட்டு நேசத்தை யாசிக்கும்
என் நேத்திரங்களின் காதல்
புரியவில்லையா உனக்கு...

வந்துவிடு ஏங்கும்
ஜீவனில் காதலை
கலந்துவிடு...